هوا ابری و من با چشمای تر

دوباره بدون تو میرم سفر

شبیه یه تصویر بی حس و حال

دوباره بدون تو میرم شمال

با من حسرت پرسه تو اسکله

کنار تو و با کمترین فاصله

با من عادت غرق دریا شدن

به عشق تـــو و توو دلت جا شدن

کدوم ساحل دنج پهلوی تو

بشینم پی ردی از بوی تو

صدف تا صدف موج غم با منه

دل تنگمو صخره پس میزنه

کدوم ساحل دنج پهلوی تو

بشینم پی ردی از بوی تو

صدف تا صدف موج غم با منه

دل تنگمو صخره پس میزنه

چه وقتی کجا قایق لحظه هام

منو میبره تا رسیدن به ماه

شمال و غروب و معمای تو

کدوم روز خوب تماشای تو

امان از نم جاده و بغض من

میبارم برای سبک تر شدن

کدوم ساحل دنج پهلوی تو

بشینم پی ردی از بوی تو

صدف تا صدف موج غم با منه

دل تنگمو صخره پس میزنه

مریم دلشاد

دستم را به روی

            لحظه ها می کشم  ...

احساس می کنم

از آنجا که تـــو ایستاده ای

تا رویاهای من یک آغوش فاصله ست ...

همیشه باش!

تمام شمعدانی های حیاط می دانند

اینجا باران هم اگر ببارد ،

بدون تو بوی خشکسالی می دهم !

همیشه گفته ام

چه فرق میکند چقدر فاصله ؟

                         وقتی رفته باشی...

همیشه گفته ای

رفتن همانقدر دلشوره دارد که ماندن

همیشه گفته ام

هیچکس برای هیچکس نبود

همیشه گفته ای

هیچکس برای هیچکس نماند

ما هم ...