اگر دریای دل آبی ست                                           تویی فانوس زیبایش
اگر آیینه یک دنیاست                                               تویی معنای دنیایش

***

تو یعنی یک شقایق را                                          به یک پروانه بخشیدن
تویعنی از سحر تا شب                                         به زیبایی درخشیدن

***

تویعنی یک کبوتر را                                            زتنهایی رها کردن

عجب هوایی داری!

 

هوایت که به سرم میزند ،

دیگر در هیچ  هوایی نمیتوانم نفس بکشم!!

عحب نفس گیر است هوای دور از تو بودن !!!

گفتی چه خبر؟ از تو چه پنهان خبری نیست

در زندگی ام، غیر زمستان خبری نیست

در زندگی ام، بعد تو و خاطره هایت

غیر از غم و اندوه فراوان خبری نیست

انگار نه انگار دل شهر گرفته ست

از بارش بی وقفه ی باران خبری نیست

ای کاش کسی بود که می گفت به یوسف

در مصر به جز حسرت کنعان خبری نیست

سلام ،

            یعنی ؛ دلم برایت تنگ شده بود

-سلام ،

            یعنی ؛ من هم همین‌طور

-امروز هوا خیلی سرد شده ،

            یعنی ؛ دیروز نبودی

-شاید بارون بیاد،

            یعنی ؛ امروز هستم، نگاهم کن

-شعری رو که خواستی پیدا کردم ،

            یعنی ؛ دیروز همه‌اش به فکر تو بودم

پاییز من

 از آنجایی آغاز می شود که ...

 تـــو

 چند قدم از

       شعرهایم دور می شوی

بانو  ...

همیشه همین است که می بینی

برگ ها

وقتی به مردن فکر می کنند

             که مهر تمام شده باشد ...

شاید زن های زیادی

            شبیه تو راه بروند ...

 لبخند بزنند ، حرف بزنند

اما هیچ زنی

شبیه تـــو

 در شعرهای من نمی رقصد

دعا ونیایش قبل از آنکه ابزار زندگی باشند، ابزار بندگیاند و بیش از آنکه خواهش تن را ادا کنند، حاجت دل را روا میکنند و برتر از آنکه سفرهی نان را فراخی بخشند، گوهر جان را فربهی میدهند. محمداسماعیل دولابی