گفتی
دوستت دارم
و رفتی ...
من حیرت کردم
از دور سایه هایی
غریب می آمد از جنس دلتنگی
و اندوه و غربت و تنهایی و شاید عشق ...
با خود گفتم
هرگز دوستت نخواهم داشت
گفتم عشق را نمی خواهم
ترسیدم و گریختم ...
رفتم تا پایان هرچه که بود و گم شدم
و این ها ،
پیش از قصه ی لبخند تـــو بود!
مصطفی مستور
هوا ابری و من با چشمای تر
دوباره بدون تو میرم سفر
شبیه یه تصویر بی حس و حال
دوباره بدون تو میرم شمال
با من حسرت پرسه تو اسکله
کنار تو و با کمترین فاصله
با من عادت غرق دریا شدن
به عشق تـــو و توو دلت جا شدن
کدوم ساحل دنج پهلوی تو
بشینم پی ردی از بوی تو
صدف تا صدف موج غم با منه
دل تنگمو صخره پس میزنه
کدوم ساحل دنج پهلوی تو
بشینم پی ردی از بوی تو
صدف تا صدف موج غم با منه
دل تنگمو صخره پس میزنه
چه وقتی کجا قایق لحظه هام
منو میبره تا رسیدن به ماه
شمال و غروب و معمای تو
کدوم روز خوب تماشای تو
امان از نم جاده و بغض من
میبارم برای سبک تر شدن
کدوم ساحل دنج پهلوی تو
بشینم پی ردی از بوی تو
صدف تا صدف موج غم با منه
دل تنگمو صخره پس میزنه
مریم دلشاد
مانند شیشه ای که خریدار سنگ بود
این دل شکستن تو برایم قشنگ بود
رؤیای باشکوه رسیدن به ساحلت
آغاز خودکشی هزاران نهنگ بود
ماه شب چهاردهی که تصاحبت
چون حسرتی به سینه صدها پلنگ بود
خوشبخت آن دلی که برای تو می تپید
خوشبخت آن دلی که برای تو تنگ بود
تـــو ؛ یک جهان تازه پر از صلح و دوستی
من ؛ کشوری که با همه در حال جنگ بود
با من هر آنچه از تو بجا ماند ، نام بود
از من هر آنچه بی تو بجا ماند ، ننگ بود
پایین نشسته ام که تو بالانشین شوی
این ماجرا حکایت الاکلنگ بود !
رضا نیکوکار
از خلاصه ی روزهای انتظار
که می دانم حوصله به خرج نمی دهی
تا تمامی حرف‌هایم را بشنوی
فقط این را می گویم :
دلتنگی ام
آنقدر بزرگ شده است ...
که اگر ببینی،
شاید نشناسی!
آستین خیس پیراهنم
طعم شور عشق می دهد
گریه کجا بود!
یادت رفته سفر سه روزه ات را !؟
دلتنگی ات، جاده ها را چقدر بارانی کرد!؟
بعد گفتی:
مرد که گریه نمی کند!
سلام ،
یعنی ؛ دلم برایت تنگ شده بود
-سلام ،
یعنی ؛ من هم همین‌طور
-امروز هوا خیلی سرد شده ،
یعنی ؛ دیروز نبودی
-شاید بارون بیاد،
یعنی ؛ امروز هستم، نگاهم کن
-شعری رو که خواستی پیدا کردم ،
یعنی ؛ دیروز همه‌اش به فکر تو بودم
بیدار می شوی
به خودت صبح بخیر می گویی
برای خودت چای می ریزی
تکیه می دهی به خودت
و فکر می کنی
دل ات برای چه کسی
باید تنگ می شده است؟
منتظر نباش که شبی بشنوی ،
از این دلبستگی های ساده دل بریده ام !
که روسری تو را ،
در آن جامه دان قدیمی جا گذاشته ام !
یا در آسمان ،
به ستاره ی دیگری سلام کرده ام !
تنهاییات را بیاور
همه دلتنگی هایت
شانه ای هست
اینجا برای آسودن
خیال محالی نیست
باور کن ...
آرامم ؛
دارم به خیال تو راه می روم ،
به حال تو قدم می زنم
آرامم ؛
دارم برای تو چای می ریزم ،
کمرنگ و استکان باریک ، پررنگ و شکسته قلم
لب بر لب ات
چنانت
به درخت بچسبانم
به دلتنگى
كه درخت شوى ...
كه رفتن اگر بخواهى، نتوانى !
كه بمانى ...
دلم گرفته است
مثل پنجره ای که
رو به دیوار باز می شود
دلم گرفته است
و جای خالی دستهایت
بر بندبند بدنم درد می کند
دلم گرفته است
و عصر جمعه بی حضور تـــو
به هر هفت روز هفته ام سرایت کرده است
دلم گرفته
روی دست خودم مانده ام
شبیه ابری شده ام
که به شاخه ی درختی گیر کرده است
و با این حال چگونه
حتی خیال باریدن داشته باشم ؟...
وقتی
تنها میراث برجای مانده ات
همین بغضی ست که از تـــو
در من ، به یادگار مانده است ...
غروب جمعه
را دوست دارم
به خاطر دلتنگی ات
که آرام آرام ، سرت را
روی شانه ام می گذارد ..
در صدا کردن نام تـــو
یک کجایی ؟ پنهان است ...
یک کاش می بودی !
یک کاش باشی .
یک کاش نمی رفتی !
من نام تو را
حذف به قرینۀ این همه
دلتنگی و پرسش صدا می زنم ...
توقع زیادی نیست
تنها یک "دوستت دارم" ساده
که گاهی اگر دلم گرفت،
به کسی بگویم ...
کسی که
نه نام کوچکش مهم است
و نه رنگ چشمهایش ...
فقط بهانه ای ست
برای گفتن یک دوستت دارم ساده
که سالهاست به کسی نگفته ام !
معرفی سایت